Τα "παιδιά του Χάρβαρντ"

Δύο εβδομάδες έμειναν και το βλέπω να έρχεται.. Απο την μια οί δυνάμεις του αστικού "καθωσπρεπισμού", του "Βαστα Γερουν", και του κληρονομικού δικαιώματος σε ένα μπραντεφερ με την Δημοκρατία και τις κοινωνικές τάξεις..

Είναι αρκετοί που αντιλαμβάνονται τον Αρμαγεδδών που θα μας βρει την επομένη των εκλογών, στην περίπτωση που τα "παιδιά του Χάρβαρντ" - ως λογική - επικρατήσουν των παιδιών του Περιστερίου της Νίκαιας του Καματερού και των υπολοίπων λαϊκών συνοικιών

Σε αυτό το σημείο να πούμε για την οικονομία της συζήτησης πως τιποτα το αρνητικό και κακό δεν έχει το κορυφαίο ίσως πανεπιστήμιο του πλανήτη, ειδικά για τους πρωτοπόρους επιστήμονες που κέρδισαν με την αξία και τις προσπάθειες τους την θέση τους σε αυτό.

Το πρόβλημα έγκειται όταν το επιβάλλουν οι εν δυνάμει δημόσιοι λειτουργοί -ενός καταστροφικού χθες και ενος δυσσοίωνου για εμας αύριο-, στην βάση της λογικής ακύρωσης της αξίας χιλιάδων αποφοίτων των δημοσίων πανεπιστημιακών ιδρυμάτων που υποτίθεται εκπροσωπούν.

Να ξεκαθαρίσουμε επίσης ότι σε αυτά τα κορυφαία πανεπιστημιακά ιδρύματα, θα συναντήσεις φοιτητές δύο ταχυτήτων. Αυτους που ακολούθησαν την διαδικασία των εξετάσεων και τους επέλεξαν λόγω επιδόσεων και ικανοτήτων και απο την άλλη πλευρά όσους - ελέω κληρονομικότητας- προέρχονται από οικογένειες με ιδιαίτερη πολιτική βαρύτητα και παράδοση.

Στην Ελλάδα τα "παιδιά του Χάρβαρντ" οπως το διατύπωσε η κα.Μπακογιαννη, για να υπερασπιστεί την επιλογή του υιού της και νυν δημάρχου Αθήνας στο υπουργείο Εξωτερικών ( μαζι με τον κουμπάρο της και επιχειρηματία κ.Βαγγέλη Μαρινάκη) θεωρώ με όλο τον σεβασμό στο δικαίωμα μιας μητέρας να αγαπά και να υπερασπίζεται το παιδί της, οτι ενέχει βαθύτατα ταξικά χαρακτηριστικά και εμφορείται απο ένα υπεροπτικό και άσχημο κατα τα ταπεινά μου αισθητικά κριτήρια περί πολιτικής ύφος.

Βλέπετε σε μια χώρα όπου η πολιτική αριστοκρατία - ελέω ονόματος- πολλές φορές κληρονομική εξαργύρωνε με τον καλύτερο τρόπο τις προσβάσεις που είχε και έχει για να επιτύχει την διατηρισιμότητα και την επαφή με την εξουσία.

Τα "παιδιά του Χαρβαρντ" είναι τα παιδιά που δεν θα καταλάβουν ποτέ τα παιδιά της Ελλάδας, τα παιδιά του Πειραιά της Νίκαιας του Περιστερίου ακόμα και της Καλαμαριάς. Γιατί πολύ απλά δεν τα ενδιαφέρει να τα καταλάβουν αρκεί να συνεχίσουν να τα χειραγωγούν με την ίδια επιτυχία που έκαναν οι γονείς τους και οι πολιτικοί τους προκάτοχοι.

Υ.Γ Καλά τα είπε ο κος.Κικίλιας οτι δεν είναι υποχρεωμένοι ( ΝουΔου) να πληρώσουν το κοινωνικό κράτος που -σε περίπτωση εκλογικού ατυχήματος - θα παραλάβουν απο την κυβέρνηση Συριζα.. Μας αναγνωρίζει φαντάζομαι το δικαίωμα να μην πληρώσουμε και εμείς τα "Χαρβαρντ των δικών τους παιδιών"

Υ Γ 2 Όπως καταλάβατε με την απομάκρυνση απο το ταμείο ουδέν λάθος αναγνωρίζεται 

Ενθάδε κείται ο πατριωτισμός τους..

Προσπαθώ να καταλάβω απο πότε ο πατριωτισμός, ο υγιής πατριωτισμός που εκφράζεται ως αγάπη για την πατρίδα, την φύση τους ανθρώπους που τον πολιτισμό και τις αξίες που απεικονίζουν διαδρομές χιλιετιών, αποτελεί μονοπώλιο της δεξιάς.

"Ολβιος οστις της ιστοριας εσχε μαθεσιν", έγραψε ο Ευριπίδης και πάμε σε αυτό το σημείο να ρίξουμε μερικές ματιές στο παρελθόν αυτού του τόπου, όχι στο τοσο μακρινό της εποχής του τραγικού ποιητή , αλλά της νεώτερης ιστορίας μας.

Ανέκαθεν στην Ελλάδα υπήρχε μια κάστα, μια ελίτ ένα συνονθύλευμα ατόμων πρόθυμων να εκχωρήσει γη και ύδωρ προς εξυπηρέτηση ξένων συμφερόντων που με την σειρά τους εγγυώνταν για την διατήρηση των προνομίων της.

Από την εποχή της επανάστασης για την ανεξαρτησία, το 1821, συναντάμε κάστες οπλαρχηγών μεγαλοτσιφλικάδων οι οποίοι λειτούργησαν ως εγγυητές και τοποτηρητές της βρετανικής πολιτικής στο νεογέννητο ελληνικό κράτος.

Ενδεικτικό παράδειγμα αποτέλεσε η δολοφονία Καποδίστρια απο τους Μαυρομιχαληδες, κυρίως για να εξυπηρετηθούν οι εκατοντάδες βρετανοί ομολογιούχοι που επένδυσαν στην ελληνικήεπανάσταση διαβλέποντας προοπτικές εγκαθίδρυσης και δημιουργίας κράτους δορυφόρου (puppet state), σε μια περίοδο οπου η αποικιοκρατία βρισκόταν στο απόγειο της.

Σε μία χωρά, σε ένα Κράτος νεοσύστατο βλέπουμε να αναπτύσσονται διαφορετικές ταχύτητες για τον λαό και σε περιοχές ευαίσθητες τότε οι εικονες να είναι ακόμα πιο δύσκολες όταν ο πληθυσμός κατά βάση αγρότες αντιμετώπιζαν τις επιδρομές των κομιτατζιδων απο την μια και την ατσαλινη βέργα των κοτσαμπασηδων απο την άλλη. Το αίτημα για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία ήταν πιο αναγκαίο όσο ποτέ.

Περάσαμε στον Μακεδονικό αγώνα, στον Εθνικό διχασμό στους βαλκανικούς πολέμους στην μικρασιατική καταστροφή στους δύο παγκόσμιους πολέμους, αργότερα στον εμφύλιο και στην δικτατορία που πληρώσαμε με τον χειρότερο τροπο και τον ακρωτηριασμό της Κύπρου.

Πάντα υπήρχαν οι δυνάμεις της αντίδρασης και της οπισθοδρόμησης, έτοιμες να υποτάξουν τα εθνικά συμφέροντα προς εξυπηρέτηση του ξένου παράγοντα.

Με τον μανδύα του πατριωτισμού δεν δίστασαν να δολοφονήσουν να εκδιώξουν να εκτοπίσουν χιλιάδες συμπολίτες μας. Πότε καταδίδοντας τους πατριώτες, πότε στέλνοντας εξορία για συμμόρφωση φτάνοντας ακόμη και σε πολιτικές δολοφονίες, πάντα το παρακράτος της δεξιάς ήταν αυτό που κυβερνούσε και διαφέντευε τον τόπο.

Ίδιο πρόσωπο άλλες πρακτικές

Πώς γίνεται να άλλαξε το προσωπείο της δεξιάς, την στιγμή που η εκμετάλλευση, η καταπίεση και η εξόντωση των συνανθρώπων μας στον βωμό των κερδών για τους λίγους παραμένουν στο επίκεντρο του προγράμματος της.

Σύγχρονο Ριμέικ

"Ψηφίστε σωστά και το χουμε"... μεταξύ σοβαρής Χρυσής Αυγής και "αστειας(;)" μεταξύ Σκαλουμπακα και Αποστολίδη αλλά και της Τριανδρίας Βορίδη Άδωνη Πλεύρη υπάρχει η σύγχρονη ακροδεξιά έκδοση που έρχεται να αναβαθμίσει και να εξοπλίσει το σκληρό προσωπείο της εμποτισμενο αυτη την φορά με το επίσης σκληρό και μανιχαϊστικό δόγμα του νεοφιλελεύθερισμου και της αυστηρής ορθόδοξης λιτότητας για τα λαϊκά και μεσαία στρώματα της κοινωνίας.

Πρέπει να πληρώσετε και είμαστε εδώ για να σας τιμωρήσουμε είναι το δόγμα τους. Πρέπει να επαναφέρουμε το παλιό για να καθαγιάσει το "νέο"που σας ετοιμάζουμε. Δικαιώματα ελευθερίες ασφάλεια θα πρέπει να θυσιαστούν για να επιβεβαιωθούν οι κύκλοι εκείνοι που επιβουλεύονται το μέλλον και την σταθερότητα ενος ολόκληρου λαού. Για την ικανοποίηση και την επιβράβευση των άρρωστων Εγώ τους... Πατριώτες σίγουρα, για την Ελλάδα σίγουρα όχι..

Το είχε πει και ο Μαρξ εξάλλου..το κεφάλαιο δεν έχει πατρίδα, οι ύαινες το επιβεβαιώνουν..

“Βλέπεις Κούλη, είναι καλό!”

“Μερικές φορές το να δώσεις σε μια γυναίκα την ευκαιρία να δουλεύει από το σπίτι της είναι καλό, δεν είναι κακό. Μπορεί να πηγαίνει κόντρα στην παραδοσιακή οκτάωρη εργασία, πέντε μέρες την εβδομάδα, αλλά είναι καλό.”.. τα είχε πει όλα ο πρόεδρος, από εκείνη την περιβόητη συνέντευξη τύπου πριν τις ευρωκάλπες αλλά κάποια γατάκια αδιαφορούσαν. Αδίκως έβαλαν λυτούς και δεμένους από την Πειραιώς να δικαιολογήσουν αυτά που εμείς δεν είδαμε η δεν καταλάβαμε. Το πρόγραμμα της ΝΔ μυρίζει αίμα, και είναι ο «οδοστρωτήρας» που έρχεται να τα σαρώσει όλα στο πέρασμα του.

Είναι δυνατόν να μην δουλεύουμε  7ημέρες την εβδομάδα, τριάντα μέρες τον μήνα, 365 μέρες τον χρόνο, και έξι όταν το έτος είναι δίσεκτο. Δεν ξέρω αν προσέξατε τον αγανακτισμένο ξενοδόχο στην Κω, ο οποίος απαιτούσε από τον Κυριάκο, να θεσμοθετήσει το 7ημερο, αλλά και να σταματήσουν τα πρόστιμα και οι επισκέψεις από την επιθεώρηση εργασίας. Φανταστείτε σε τι πλαίσιο ευρυθμίας και εναρμόνισης με τους κανονισμούς λειτουργεί την επιχείρηση του, ώστε ο πιο τακτικός θαμώνας να είναι οι επιθεωρητές εργασίας.

Και δίνει τότε το έναυσμα ο Κυριάκος, γενικής αντεπίθεσης και επιστράτευσης των «υγιών» δυνάμεων , τους επιχειρηματίες που «επενδύουν» και στηρίζουν τον ρημαγμένο από τις συλλογικές συμβάσεις και ελέγχους επιθεώρησης εργασίας τόπο.

Θα τα σαρώσουμε όλα σαν οδοστρωτήρας! Μόνο που κάτω από τον οδοστρωτήρα θα είναι χιλιάδες εργαζόμενοι στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα όπου η εικόνα τους θα παραπέμπει στα ακρωτηριασμένα πτώματα της Γκέρνικα μετά τους βομβαρδισμούς από τους φασίστες. Θα βρίσκονται εκατομμύρια ανασφάλιστοι και αβοήθητοι, που δεν θα μπορούν να έχουν στοιχειώδη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη καθώς η υγεία και η ασφάλιση θα αποτελούν προνόμιο όσων μπορούν να πληρώσουν ιδιωτικές εταιρίες.

Αυτή εξάλλου είναι η Ελλάδα που οραματίζονται στην Νέα Δημοκρατία, μια χώρα ερημωμένη με κατοίκους εξαθλιωμένους που θα θυμίζουν ζωντανούς νεκρούς, η κατά το λαϊκέστερον ζόμπι. Όπου ο Δρακουμέλ Κούλης και οι εκλεκτοί βρικόλακες ( Βρούτσης, Ξαφά, Άδωνις κτλ.) θα διοικούν και θα ξεπουλάνε σε τιμή ευκαιρίας και τις πέτρες στα πλαίσια ανάπτυξης και ιδιωτικοποιήσεων. Να τος λοιπόν ο ολετήρας της ΝΔ , που με τόση απλότητα και αυθορμητισμό εκφράζει ο πρόεδρος της.

Όλο το πρόγραμμα της ΝΔ, είναι ένας οδοστρωτήρας που κατεύθυνση έχει την Υγεία, την Παιδεία, την Ασφάλιση και τελικό προορισμό την κοινωνία στο σύνολο της. Για αυτούς είναι καλό, δεν είναι κακό…για εμάς ;

Τα "επιδόματα" των Σαμαροβενιζελων..

Είναι το λιγότερο αστείο να ακούς οτι τα μέτρα που πάρθηκαν για την στήριξη της μεσαίας και της εργατικής τάξης έθεσαν την οικονομία σε κίνδυνο εκτροχιασμού.

Επιτρέψτε μου να μην αναφερθώ σε γραφικότητες που ακούγονται τύπου "Αργεντινή, Μαδούρο" κτλ, γιατί η αποχαύνωση και η απελπισία που προωθούν ευτυχώς δεν μας έχουν προσβάλλει ακόμα όλους.

Είναι σαφές ότι οι δείκτες της οικονομίας, οι εκθέσεις και οι αξιολογήσεις τόσο απο διεθνείς οίκους οσο και από τους θεσμικούς εταίρους είναι ενθαρρυντικοί. Είναι επίσης ολοφάνερο ότι η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης τους έχει δημιουργήσει αϋπνίες.

Πάμε όμως να δούμε μια διαφορετική "επιδοματική" πολιτική που υιοθετήθηκε την πενταετία 2010- '15, και ακούμπησε στις πλάτες της μεσαίας τάξης διαλύοντας την συθέμελα.

Αναφέρομαι στην "επιδοματική" πολιτική του Γιωργάκη και των Σαμαροβενιζέλων που απο τα 220 δις που δόθηκαν στην Ελλάδα -κρατηθείτε!- λιγότερο απο το 5% κατέληξε στην ενίσχυση του κρατικού προϋπολογισμού.

Αυτοί που κατάφεραν με τις αλχημείες τους να φτοχωποιήσουν μια ολόκληρη χώρα, δημιουργώντας στρατιές ανέργων και ανασφάλιστων για να διασώσουν τις τράπεζες και να ξεπουλήσουν μέχρι και τις πέτρες σε τιμή ευκαιρίας, μιλάνε τώρα για κατάργηση των επιδομάτων και κινδύνους της οικονομίας.

Για να καταλάβει κανείς τι έχει γίνει και τι διακυβεύεται αρκεί να διαβάσει -κρατηθείτε ξανά- μελέτες φοιτητών ευρωπαϊκών πανεπιστημίων, πιο συγκεκριμένα της Σχολής μανατζμεντ και έρευνας του Βερολίνου, οπου σε 24 σελίδες αναλύουν την πορεία των δανείων που δόθηκαν στην Ελλάδα.

Συνοπτικά να πούμε πως 86,9 δις στην εξόφληση παλαιών χρεών, 52,3 για εξόφληση τόκων και 37,3 για επανακεφαλαιοποίση τραπεζών. Έρευνα που δημοσιεύθηκε στην εφημεριδα handelstand προ τριετίας.

Επίσης ενα πολύ σημαντικό θέμα εινςι πως οι χρεοκοπημένες τράπεζες, που ανακεφαλαιοποιηθηκαν εν μεσω κρίσης παρείχαν σε επίσης χρεοκοπημένες επιχειρήσεις και ζημιογόνες και υπερδανεισμένες, χρηματοδότηση εν μέσω Μνημονίων.

Πιο συγκεκριμένα δόθηκαν 150 εκατομμυρια ευρώ(καλά διαβάσατε) σε επιχειρήσεις που χρωστούσαν ηδη 800 εκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες και άλλα 300 εκατομμύρια ευρώ σε ασφαλιστικά ταμεία. Επιχειρήσεις που απο την περίοδο 2008- 2014 είχαν σημειώσει ζημιές της τάξης των 700 εκατομμυρίων ευρώ και συνέχιζαν να παρασιτούν εις βάρος της κοινωνίας.

Ολα αυτά τα ποσά για τους πασοκονεοδημοκράτες και τους θιασώτες τους, δεν έθεσαν ποτέ σε κίνδυνο την εθνική οικονομία και τα συμφωνηθέντα προγράμματα. Για αυτούς ήταν απαραίτητοι οι πακτωλοί δισεκατομμυρίων στις τράπεζες και τα εκδοτικά συγκροτήματα προκειμένου να συνεχίσουν τον αποπροσανατολισμό, την αποχαύνωση και την καθημερινή "κιτρινιλα" που εξέπεμπαν τα δελτία των 8 και οι φυλλάδες τους.

Δεν χρειάζεται να είναι ιδιαίτερα έξυπνος κάποιος για να καταλάβει πως το αφήγημα τους είναι στην ουσία ένας μύθος. Όπως λέει γνωστή διαφήμιση ζυθοποιίας "παντού υπάρχει ένας μύθος", τελευταία στα τοξικά νέα που καλλιεργούν φύτρωσαν πολλοί..

Η συντροφιά των μοναχικών μου σκέψεων

Στη συντροφιά των μοναχικών μου σκέψεων βλέπω ανθρώπους, που παλεύουν. Για το σήμερα, το αύριο και το τώρα. Αξιοπρέπεια φωνάζει το πρόσωπο τους.

Η αληθινή αρχοντιά των αυθεντικών ανθρώπων που θα τους συναντήσεις στις γραμμές μαζικής παραγωγής των εργοστασίων, στα γκρι γραφεία των εταιριών, στις σκάλες και στα προαύλια, στις επιχειρήσεις αλλά και στο δρόμο.

Είναι αυτοί που δίνουν μάχες , για να κρατήσουν όρθιους γονείς, οικογένειες, παιδιά. Η ζωη δεν τους έμαθε στα εύκολα αλλά οι ίδιοι έμαθαν να κερδίζουν στα δύσκολα.

Στη συντροφιά των μοναχικών μου σκέψεων καταλαβαίνω την διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στους Άριστους και την αριστεία.. στους πλούσιους και τον πλούτο.

Γιατι για μένα άριστος είναι αυτός που με την διάκριση και το παράδειγμα του ανεβάζει και επενδύει στη κοινωνία και δεν περιχαρακώνεται στους πληρωμένους τίτλους και τήν εφήμερη δόξα του.

Γιατί για εμένα πλούσιος είναι ο άνθρωπος που η μεγαλοψυχία η γνώση και οι αρετές του δεν σταθμίζονται στο ζύγι των τραπεζικών του καταθέσεων.

Κοιτάω την θάλασσα τον ουρανό και ακούω τον άνεμο, να ψελλίζει αυτά που τόσα χρόνια έχουμε παραμελήσει και ο ήλιος ακούραστα μας φωτίζει. Την Φύση και την ζωή.

Στη συντροφιά των μοναχικών μου σκέψεων δεν υπάρχουν διαχωρισμοί και διακρίσεις. Το χρώμα, η γλώσσα, οι ερωτικές επιλογές δεν αποτελούν κριτήρια δεν χρησιμοποιούνται εναντίον σου.

Χτυπάει το κινητό, σβήνω το τσιγάρο κοιτάζω την φωτογραφία της στην άκρη του γραφείου ..είναι και αυτή στο κάδρο μαζί με τις μοναχικές μου σκέψεις να θυμίζει πως ένα χαμόγελο κάνει την ουτοπία πράξη την μοναξιά συντροφιά..

Ο ΚΥΡΑΝΑΚΗΣ ΤΗΣ ΔΙΠΛΑΝΗΣ ΠΟΡΤΑΣ

Εάν  ο «πολιτικός εκχυδαϊσμός» , η λασπολογία και η «συκοφάντηση» είχαν ονοματεπώνυμο η εκφραστή, δεν θα ήταν άλλος από τον Κωνσταντίνο Κυρανάκη. Το κατ επίφαση «εναλλακτικό» πρόσωπο του μείγματος σύγχρονης ακροδεξιάς και νεοφιλελεύθερης αντίληψης.  Ο τήλε αστέρας που εξελίσσεται σε αγαπημένο παιδί των καναλιών και των πολιτικών talk shows, τόσο για την ξύλινη και αυθαίρετη γλώσσα που υιοθετεί όσο και για το αφήγημα που τόσο επίμονα και μονότονα επαναλαμβάνει σε κάθε περίσταση.

Μερικές θέσεις του μικρού μας τηλε-ήρωα.. δεν υπάρχει σκάνδαλο ΝΟΒΑΡΤΙΣ , επι ΝΔ-ΠΑΣΟΚ είχαμε ανάπτυξη (ασχέτως αν βρεθήκαμε στα σκαλοπάτια του ΔΝΤ), στερεότυπα και αντιλήψεις τύπου «οι Αριστεροί δεν πρέπει να έχουν smartphones, ο Σύριζα θεωρείται κόμμα που υπηρετεί το κεφάλαιο) και διάφορα άλλα γραφικά και κενού περιεχομένου σλογκανς που μέχρι πρότινος εκπροσωπούσαν τον μέσο μπετόστοκο ακροδεξιό κακομοιράκο της διπλανής πόρτας, πλέον έχουν γίνει επίσημη γλώσσα και αποτελούν κεντρική γραμμή επικοινωνίας στην Πειραιώς.

Ως νέος έχει ακόμα χρόνο μπροστά του για να αναθεωρήσει βασικές του θέσεις, αλλά σαν φαινόμενο δυστυχώς ήρθε για να μείνει. Ο εμφανής εκνευρισμός του στα πανελς, οι εμμονές που τον διακατέχουν και οι συνεχείς διακοπές και παρεμβάσεις σε συνομιλητές του, εκτός από ένδεια σοβαρών επιχειρημάτων και θέσεων προσδίδουν ένα χαρακτήρα στερούμενο βασικής παιδείας και κουλτούρας διαλόγου και συνεννόησης. Αυτό ακριβώς είναι και το νέο πρόσωπο της Δεξιάς που έχει χτίσει ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιστεγάζοντας στην ίδια πολυκατοικία ( για να θυμηθούμε τον Καρατζαφέρη) από αδέσποτους επαγγελματίες γυρολόγους μέχρι ακροδεξιά απολειφάδια, χουντικά κατάλοιπα μιας εποχής που για χρόνια πιστεύαμε ότι είχαν εκλείψει από το πολιτικό γίγνεσθαι και την κοινωνική πραγματικότητα.

Σε αυτό το πλαίσιο άτομα όπως ο Κυρανάκης προκρίνονται ικανότατα στο να αξιοποιηθούν σπιλώνοντας μνήμες και ξαναγράφοντας την ιστορία υιοθετώντας το «αφήγημα» του αναθεωρητισμού. Η γενιά των «νικητών του εμφυλίου» που ακουγόταν στην Βουλή από τους νεοναζί τελικά βρίσκει μεγαλύτερο ακροατήριο όταν εκφράζεται από τους Κυρανάκηδες.

Το αντιΣυριζα μέτωπο που έχει μεθοδευθεί στοχευμένα από τα υπόγεια της Πειραιώς και διαχέεται προς πάσα κατεύθυνση από δημοσιογραφικά payrolls και διαδικτυακά site που λειτουργούν σε περιβάλλον ανομίας και αυθαιρεσίας, έχει εξελιχθεί σε μέτωπο κατά της Δημοκρατίας και τις Ιστορίας της χώρας μας. Προσπαθούν να ξαναγράψουν την ιστορία προσβάλλοντας μνήμες αιώνων, που έχουν χαραχθεί με αίμα στο DNA μας. Μια χώρα, ένας λαός που βίωσε δικτατορίες, βασιλεία, κατοχή, εξορίες, πιστοποιητικά φρονημάτων και τανκς, θα πρέπει τώρα να τα ξεχάσει στα πλαίσια της επιχείρησης «Κολυμπήθρα του Σιλωάμ», ενός σάπιου και παλιού κατεστημένου που ορθώνει ανάστημα.

«Σκαλουμπακιάζει » η Ν.Δ

Τελειωμό δεν δείχνουν να έχουν στην Πειραιώς, τα μηνύματα «ρεβανσισμού», εκδίκησης και μίσους προς κάθε τι ανθρώπινο και δημοκρατικό. Απειλούν κεκτημένα δικαιώματα αιώνων απειλούν εργαζομένους, απειλούν τις μειονότητες, αισίως απειλούν και την δημοκρατία.

Η κατάργηση της 13η σύνταξης και τα επιδομάτων, μπροστά σε αυτό που προσπαθούν να επιβάλλουν δεν είναι τίποτα. Άντε να δεχθώ πως δεν κατανοήσαμε τι ήθελε να πει ο ποιητής, οτι μας έλεγαν η κα. Ξαφά, ο περιβόητος κος. Στουρνάρας ή  ο πολ ποτ των ασφαλισμένων κος. Βρούτσης.. Να δεχθώ και πώς ο Κυριάκος δεν επικοινώνησε σωστά τις σύγχρονες αντιλήψεις που τον διέπουν περί εργασιακών σχέσεων και θεμάτων.

Θέλετε να αποδώσουμε και σε «ανύπαρκτη» αίσθηση χιούμορ τα περι πολιτικών κρατουμένων; … άντε ας πούμε ότι είναι η μέθη της προοπτικής καρέκλας… να σου όμως που οι διαβολικές συμπτώσεις δεν έχουν τελειωμό και έρχεται ένας Σκαλουμπάκας ( Μα τι Σκαλουμπάκας!) να υπενθυμίσει την οικογενειακή του παράδοση και την ευγενική του καταγωγή , από τις φυλακές της Μακρονήσου και τον εμφύλιο στην αυριανή Ελλάδα του Κυριάκου, όπου με την χρήση των σύγχρονων μέσων θα γίνουν οι οπές μας …γκραν Κάνυον! Μα τι πατριωτισμός, μα τι γενναιοψυχία διακατέχει τα στελέχη και τα μέλη της ΝΔ, αυτές τις μέρες!!

«Ότι δεν σας έκανε ο πατέρας μου θα σας το κάνω εγώ», είπε. Δεν είναι παρερμηνεία, δεν είναι αστοχία, δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να δικαιολογήσει αυτές τις ύαινες που ετοιμάζονται όλα αυτά τα χρόνια για (να)καταλύσουν κάθε έννοια δικαίου, δημοκρατίας και ανεξαρτησίας. Δυστυχώς η Ν.Δ έχει γεμίσει Σκαλουμπάδες που πλέον η δυσωδία ξεχειλίζει από τα υπόγεια της Πειραιώς και μολύνει όλη την ατμόσφαιρα.

Το «ότι δεν σας έκανε ο πατέρας μου θα σας το κάνω εγώ» κρατήστε το να το θυμάστε όταν -και αν ποτέ -ο Κυριάκος εφαρμόσει το πρόγραμμα του.. Θα ιδιωτικοποιήσει μέχρι και τον αέρα που αναπνέουμε, η ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις θα φτάσει σε τέτοιο βαθμό, που η εργασία θα δηλωθεί και ως ολυμπιακό άθλημα.

Απορώ ( με την απορία θα μείνω), με όλη αυτή την ακαδημαϊκή νομενκλατούρα, που δεν αντέχει η αισθητική της τον υπουργό Υγείας, με τόσο παραγωγικό έργο, αλλά μπροστά σε περιστατικά φασισμού και μίσους κωφεύουν επιδεικτικά. Πόσο πιο κατώτεροι των περιστάσεων, να το πω και ευγενικά.. λίγοι μπροστά στις απαιτήσεις των καιρών.

Για τους εναπομείναντες πιστούς σε θεσμούς και αξίες όπως η δημοκρατία, η ελευθερία, η ανεξαρτησία του Τύπου, η ασφάλιση, Παιδεία, Υγεία και το κράτος πρόνοιας φαντάζομαι να αντιλαμβανόμαστε ότι οι εκλογές που έρχονται θα καθορίσουν την ουσία και την φύση του πολιτεύματος για τα επόμενα πολλά χρόνια..

Ραντεβού λοιπόν στους δρόμους και στις κάλπες, σύντροφοι γιατί με ίλαρχους Μπογδάνους, Σκαλουμπάκες, και Αποστολίδιδες σε λίγο καιρό θα δίνουμε στα… γουναράδικα! 

Φάκελος: Επόμενη μέρα!

Έχουμε και λέμε, οι ευρωεκλογές τελείωσαν, περιφερειακές δημοτικές επίσης, σειρά τώρα έχουν οι εθνικές που θα είναι σημαντικότατες πάντων.

Οι λόγοι πολλοί, ο πιο βασικός το πρόσωπο, ο χαρακτήρας και το ήθος της κυβέρνησης που θα επιλέξουμε για τα επόμενα κρίσιμα τέσσερα χρόνια να οδηγήσει την χώρα..

Ο απολογισμός του Αλέξη Τσίπρα και της Αριστεράς είναι θετικός. Παρέλαβε στην κυριολεξία "καμένη γη", και παραδίδει ενα πλεόνασμα 40 δις (αν δεν κάνω λάθος) κληρονομιά στα ταμεία.

Ειναι αυτό το πιο σημαντικό;

Προσωπικά πιστεύω πως όχι, καθώς ως πολίτης της χώρας που λέγεται Ελλάδα, αν για κάτι νιώθω περήφανος για αυτη την Κυβέρνηση και για τον Πρωθυπουργό είναι οτι αποκατέστησε την αξιοπρέπεια αυτού του λαού καθιστώντας με τον πιο ακραίο και ριζοσπαστικό τρόπο απο την πρώτη στιγμή στις Βρυξέλλες οσο και στους εδώ ολιγάρχες, πως κυρίαρχος για τις αποφάσεις που παίρνονται είναι ο λαός και μόνο αυτός.

Ακόμα και για τις μάχες που έχασε, για τα μέτρα που κατόπιν έντιμου και ειλικρινή συμβιβασμού εφάρμοσε εγώ είμαι περήφανος. Γιατί για πρώτη φορά δεν συνάντησα αλαζονεία, ρεβανσισμούς, διαφθορά και σήψη.

Είδα πολιτικούς που μάχονταν με ελάχιστα όπλα και πολλά εμπόδια,-κυρίως εκ των έσω (κανάλια, κόμματα, τράπεζες), να υπερασπίζονται με καθε κόστος το δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας και αυτοδιάθεσης.

Ξέρετε κάτι; Αυτό είναι που οδήγησε τους ξένους (δανειστές και εταίρους) ακόμα και αν ιδεολογικά είναι στην αντίπερα όχθη να σεβαστούν και να τιμήσουν την συμφωνία χωρίς να ζητάνε καθε τρίμηνο νεα σκληρά και επωνείδιστα μέτρα (τα ευτράπελα των προηγούμενων δηλ).

Το να λέμε για τις καταστροφικές πολιτικές, την διαφθορά και την αυθαιρεσία των προκατόχων του Αλέξη Τσίπρα δεν θα βοηθούσε στην οικονομία της συζήτησης, και μην ξεχνάμε όπως λένε οι φιλελεδες ο χρόνος είναι χρήμα.

Και αντί για χρήμα (40 δις πλεόνασμα) ,εμείς θέλουμε να κοιτάξουμε την αξιοποίηση τους αλλά και την κοινωνική ανάταση της μεσαίας τάξης, του εργάτη του αγροτη του βιοτέχνη, του ελεύθερου επαγγελματια αλλα και των υπαλλήλων (δυστυχώς για αυτούς εμείς μεριμνάμε για όλους).

Η αναδιάρθρωση της Παιδείας, της Υγείας, το Ασφαλιστικό και η Δημόσια Διοίκηση. Η οριστική καταπολέμηση της μάστιγας της ανεργίας με νέες θέσεις εργασίας και όχι τα 1 προς 5 , ελαστικές σχέσεις και 7 ημέρες (νύχτα θα ελεγα..).

Αλλά και ο ευρύτερος γεωστρατηγικός ρόλος της Ελλάδας σε ένα ασταθές περιβάλλον, συνεχώς μεταβαλλόμενο οπου η χώρα μας θα αποτελέσει παράγοντα σταθερότητας, ειρήνης και συνεργασίας. Ένας φάρος ελευθερίας και δημοκρατίας που θα τυγχάνει σεβασμού και αναγνώρισης.

Για να επιτευχθούν όμως αυτά χρειάζεται να πατάς στα πόδια σου, να ξέρεις τον προορισμό σου και να έχεις όραμα. Τον ρεαλισμό και την ρομαντικότητα, το όραμα και την ελπίδα τα βλέπω ακόμα έντονα στο πρόσωπο του Πρωθυπουργού.

Ειναι κάτι παραπάνω απο εκλογές, αυτό που θα συμβεί στις 7 Ιουλιου.. είναι η σύγκρουση δυο κόσμων. Ο κόσμος της Δημοκρατίας, της προόδου και της αλλαγής ενάντια στην οπισθοδρόμηση, την βαρβαρότητα και την υποταγή.

Η τελική απόφαση ανήκει στον λαό, που ξέρει να επιλέγει, να μάχεται και να νικά. Αυτό το τελευταίο, είναι που φοβούνται όσοι τον υποτιμούσαν για χρόνια κάνοντας νουθεσίες και υποτιμώντας την δύναμη του.

Μην βιάζονται να προεξοφλούν την νίκη τους γιατί οι πολίτες δεν εχουν πει την τελευταία λέξη..και ξέρετε τι λένε για τις λέξεις!!!

Αν δεν υπάρχει σοβαρή Χ.Α, φτιάξτε την!

Μια μεγάλη δημοσιογραφική ψυχή σε ένα παραθαλάσσιο κανάλι, του Φαλήρου, είχε δηλώσει οτι επιθυμεί να δεί μια "σοβαρή Χρυσή Αυγή" στη κυβέρνηση. Δεν μας εξήγησε ποτέ το σκεπτικό πίσω απο αυτή την δήλωση .

Με λίγη δόση διαστροφής φανταζόμαστε μαχαιροβγάλτες και μπράβους με κοστουμάκια Hugo Boss και γραβάτες. Να μιλάνε όμορφα και καλλιεργημένα, να χαμογελάνε στους πρόσφυγες και στις μειονότητες και να τους απαγγέλουν ποίηση λίγο πριν τους εκτελέσουν.

Θυμάμαι έναν πρώην συνάδελφο του Μπάμπη, εν ονόματι Κώστας ο οποίος απαντώντας σε χρυσαυγίτικα τρολς τα καλούσε να ψηφίσουν σωστά ,ωστε το ραδιομέγαρο της Αγίας Παρασκευής να καταληφθεί απο τα τεθωρακισμένα, που έχει μάλλον για να παίζει στην αυλή του, στον ελεύθερο χρόνο του.

Τελικά ο Κώστας και ο Μπάμπης βρήκαν τον δάσκαλο τους, στα κεντρικά της Πειραιώς. Έτοιμη η νέα Επέν του Μάκη, το Νεο Λαός του Άδωνι, η σοβαρη Χρυσή Αυγή του Μπάμπη!! Και βιρτουόζος όλων ο Κυριάκος..

Αυτό που με ανησυχεί είναι ότι αυτά τα μπουμπούκια τόσο καιρό υποδύονταν τους ανεξάρτητους και αδέκαστους μπάρες της ενημέρωσης διαμορφώνοντας απο το πόστο τους πολιτικές συνειδήσεις.

Προετοίμαζαν την εκλογική τους πελατεία, αν σκεφτείς πως οδηγήθηκε ένας στους δέκα πιτσιρικάδες στην αγκαλιά της χρυσής αυγής...Καιρός τώρα να τους οδηγήσουμε στον θίασο που με τόσο ιδρώτα στήσαμε..

Αρα λοιπόν και να μην υπήρχε σοβαρή χρυσή αυγή, έπρεπε να την κατασκευάσουμε. Με τις χορηγίες και τις πλάτες του Βαγγέλη, τις γνώσεις μάνατζμεντ του Μπάμπη και την αισθητική του Κωνσταντίνου έχοντας και το βαρύ πυροβολικό Άδωνι και Μάκη
δε τζομπ ις νταν, που λένε και στο χωριό μου!!

Δεν μου κάνει καθόλου εντύπωση πως οι πιο ακραίες ιδέες των φιλελεύθερων (ανελεύθεροι θα έπρεπε να αποκαλούνται) έχουν τόσα κοινά σημεία και πεδία σύγκλισης με νεοφασίζουσες ακροδεξιές νοοτροπίες και πρακτικές.

Το μίσος προς καθε τι ανθρώπινο και δημοκρατικό, η υποτίμηση της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας, ο διαχωρισμός ανάμεσα σε "Άριστους" και "τεμπέληδες" και τέλος η μετατροπή της πολιτικής ζωής σε τηλεοπτικό ριάλιτι αποτελούν τα πιο κύρια χαρακτηριστικά τους.

Φοβάμαι τις πεινασμένες ύαινες που τους ακολουθούν κατα αγέλες. " Όταν ήρθαν για μένα δεν είχε μείνει κανείς να φωνάξει " ...η φράση αυτή του Μπρεχτ είναι αφιερωμένη σε όλους αυτούς που δέχονται με ευχαρίστηση να παίξουν τους "χρήσιμους ηλίθιους" της ιστορίας...

Αυτούς που επιδιώκουν απολύσεις στο δημόσιο τομέα για να ικανοποιηθεί το αρρωστημένο τους Εγώ, αυτούς που θέλουν να δουν τους μετανάστες και τις μειονότητες εγκλεισμένους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, αυτούς που θεωρούν ότι υγεία, ασφάλεια, παιδεία πρέπει να είναι προνόμιο των λίγων και των ευκατάστατων.

Οι ύβρεις ο χλευασμός και ο σεξισμός στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, οι αστεϊσμοί για συνθήκη Γενεύης και πολιτικούς κρατούμενους, σήμερα μάθαμε πως ο Γρηγόρης Λαμπράκης ( που κατά τον Κυριάκο δεν θα έπρεπε να απασχολεί την νεολαία), σκοτώθηκε σε τροχαίο, δεν είναι παρα τα σημεία των καιρών.

Ως Δημοκράτες και Αριστεροί θα μείνουμε αμέτοχοι;

Στον μαγικό κόσμο της Ν.Δ επωάζονται αυγά!

Τι κοινό μπορεί να έχει ένας νεοφιλελεύθερος ένας ακροδεξιός και ένας- μπορεί και δύο- γυρολόγοι (αυτοαποκαλούμενοι) αριστεροί; .. θα μπορούσαμε να ανασκευάσουμε την ιστορία λέγοντας ηταν μια Μιράντα ένας Μάκης και ενας Πέτρος ή Γρήγορης ...

Το τραγικό στην ιστορία μας είναι ότι δεν αναφερόμαστε στα κλασσικά ανέκδοτα αλλά στην προοπτική κυβέρνησης από ένα μεταλλαγμένο παρελθόν, παλινόρθωσης ενός καθεστώτος τελματωμένου ηθικά που χρεοκόπησε μια κοινωνία υποθηκεύοντας παρόν και μέλλον επιδυκνείοντας το πιο σκληρό και αλαζονικό πρόσωπο που είχαμε δει σε μισό αιώνα μεταπολίτευσης.

Το βράδυ της Κυριακής υπήρξε μια σαφής ήττα (οσο και να μην μου αρέσει η λέξη) του Συριζα με μια διαφορά κοντά στις δεκα μονάδες. Σημαντικό ρόλο πιστεύω έχει η αλλοίωση του δεξιού DNA.

Η Νέα Δημοκρατία κατάφερε να συσπειρώσει στις τάξεις της, ένα κοινό το οποίο σε άλλες εποχές δεν της ανήκε και αυτο ακριβώς είναι ανησυχητικό για το μέλλον της κοινωνίας και της πολιτικής ζωής.

Η Ένωση Κέντρου με το συντηρητικό και τετριμμένο λόγο, το νεοφιλελεύθερο Σημιτικό κληροδότημα ΠΟΤΑΜΙ , η δυστυχώς λαϊκίστικη δεξια των ΑΝΕΛ και ενα μεγάλο μέρος του νεοναζιστικού μορφώματος μετακινήθηκαν προς Πειραιώς.

Η μετάλλαξη της Ν.Δ απο ενα φιλελεύθερο Καραμανλικο κόμμα σε ένα κράμα ακροδεξιών και σκληρών νεοφιλελεύθερων ταλιμπαν με λίγη δόση κομανέντσι γυρολόγων, είναι γεγονός.

Οι επιδράσεις αυτου του φαινομένου όσο φαντάζει δυνατή η πιθανότητα προοπτικής κυβερνησιμότητας θα γίνονται ολο και πιο ορατές.

Μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά τις εκλογές και έδειξαν το αληθινό τους πρόσωπο. Ύβρεις και χυδαιότητες στο πρόσωπο της κας. Κούνεβα, απειλές για τους συνταξιούχους, τους ελεύθερους επαγγελματίες και την Υγεία (δες δηλώσεις Ξαφά,Στουρνάρα, Βρούτση ) μέχρι που αισίως μάθαμε ότι θα έχουμε ως πολιτικοί κρατούμενοι "ευνοϊκή μεταχείριση " ...να ναι καλά η συνθήκη της Γενεύης και ο ανθρωπισμός του Αϊβαλιώτη !!!!

Η μετάλλαξη αυτή είναι αποτέλεσμα μιας μεθοδευμένης προσπάθειας από επιχειρηματικούς κύκλους με προεκτάσεις στο μιντιακό κατεστημένο.

Όταν σε ένα λαό που δυστυχώς στην πλειοψηφία του έχει επιλέξει να υιοθετεί παθητική στάση απέναντι σε όσα διαδραματίζονται και τον αφορούν, βάλεται από ακραία μηνύματα μίσους κατά των ευάλωτων κοινωνικά ομάδων, ( πρόσφυγες, μειονότητες, οικονομικά ασθενείς, συνταξιούχοι, άνεργοι, Αμεα, ανασφάλιστοι) τότε δημιουργείται ενα εκρηκτικό μείγμα ακροδεξιάς λογικής και σκληρής νεοφιλελεύθερης σκέψης .

Και έρχεται λοιπόν η Νέα Δημοκρατία να καλύψει και να απλώσει ομπρέλα προστασίας σε ένα επικίνδυνα αντιδημοκρατικό και γαλουχημένο σε φασίζουσες νοοτροπίες και πρακτικές κοινό.

Με τι κόστος, με τι κοινωνικές επιπτώσεις ; Όταν παίζεις με την φωτιά και επωάζεις το αυγό του φιδιού, κάποια στιγμή θα σπάσει και τότε μαύρο φίδι που μας έφαγε.

Για την κα.Ελένη!

Χθες το απόγευμα είχα μια συζήτηση με τον φίλο μου τον Μιχάλη. Καλό παιδί φιλότιμο και εργάτικο. Η ζωή του τα έφερε περίεργα ώστε να δουλεύει σε κέντρο τηλεφωνικής εξυπηρέτησης. Δύσκολες καταστάσεις, πολύ άγχος, στοχοθεσίες, μικρές απολαβές, ευέλικτο πρόγραμμα, πίεση και συνεχές "κατσάδιασμα".

Το τελευταίο διάστημα ανέλαβε η εταιρία να τρέξει τηλεφωνική καμπάνια για λογαριασμό της Νέας Δημοκρατίας.
Πότε ενημερώνει για το πρόγραμμα του Κυριάκου, πότε για τις συγκεντρώσεις και τα γκαλα του κου. Πατούλη.

Οι λίστες που καλούμε αφορούν άτομα ήδη εγγεγραμμένα, μέλη ή φίλους της Ν. Δ. Είναι οι λεγόμενες "ζεστές" λίστες, για να μιλήσουμε σε όρους τηλεφωνητών. Υποδυόμαστε τους εθελoντές νεοδημοκράτες, μου λέει ο Μιχάλης γελόντας, πρέπει να συμφωνούμε σε ότι και αν ακούσουμε, στη λογική του ο πελάτης έχει πάντα δίκιο.

Το χθεσινό εξάωρο κυλούσε ομαλά μέχρι που μίλησε με μια γιαγιά. Τελευταία κλήση πριν το κλείσιμο της βάρδιας." Ήταν η κυρία Ελένη" θυμάμαι και το όνομα φαντάσου ( λογικό όταν σε μια ώρα διαχειρίζεται 200 κλήσεις). Συνταξιούχος με μια επιπλέον σύνταξη χειρίας, ζει μόνη  έχοντας χάσει σε τροχαίο δυστύχημα τα δύο της παιδιά. Ένα περίεργο παιχνίδι που της έπαιξε η μοίρα.

Η κυρία Ελένη μεγάλωσε την δεκαετία του ΄30 στην Λακωνία. Απο μικρή γαλουχήθηκε στις τότε mainstream ιδέες  όπως βασιλεία, στρατός, οικογένεια, αντικομουνισμός, κομμουνιστική απειλή και πάει λέγοντας, μέσα σε ένα πατριαρχικό μοντέλο οικογένειας, που το όραμα για την κόρη τους έφτανε στο να κάνει οικογένεια και παιδιά. Πατέρας αξιωματικός του στρατού βλέπετε.

Η κυρία Ελένη πήγε σχολείο, πάλεψε, μπήκε στο γυμνάσιο και από εκεί στο Πανεπιστήμιο. Έγινε εκπαιδευτικός, γύρισε την Ελλάδα στη συνέχεια παντρεύτηκε και έκανε οικογένεια. Η ζωή της έδειχνε να βαδίζει σε ασφαλείς ράγες μέχρι που το τραγικό δυστήχημα ανέτρεψε τα πάντα.

"Σας κάλεσα εκ μέρους του υποψήφιου περιφερειάρχη κ. Πατ..", έτσι ξεκινάμε πάντα το περιβόητο σενάριο. " Παιδί μου εγώ δεξιά από τα γενοφάσκια μου είμαι, αλλά τι είναι αυτά που μαθαίνω; " συνεχίζοντας "γιατί να θέλουν να μας κόψουν τις συντάξεις καλά καλά δεν βγήκαν, απο αυτές ζω η καυμένη". Τι μπορούσα να της πω ως εθελοντής μου είπε ο Μιχάλης. Δύσκολες καταστάσεις.

" Κυρία μου τι να σας πω", " Ότι και να πείτε δίκιο έχετε" ..Από εκείνη την στιγμή η κυρία Έλενη ξετύλιξε το κουβάρι της ζωής της. Μια ζωή που θα άξιζε να γίνει ταινία, με την διαφορά ότι πολλά από αυτά που συνέβησαν δεν θα μπορούσαν να αποτελούν προιόν μυθοπλασίας.

"Αυτά που λένε αγόρι μου είναι φούμαρα, εμάς μια ζωή μας γυρίζουν την πλάτη, κόβουν συντάξεις, κόβουν τα φάρμακα και θυμούνται πάντα πριν τις κάλπες όταν μας έχουν ανάγκη" συνεχίζοντας " πες στον κ. Πατούλη ότι τον ψήφισα την πρώτη φορά, αυτή την φορά όμως όχι, γιατί μας εμπαίζουν" Δεν ήξερα τι να πω, την ευχαρίστησε ευγενικά, και κλείσαμε, είπε ο Μίχαλης.

Μέσα από όλη αυτή την ιστορία και εν μέσω καιρού εσωστρέφειας, σκέψης, αναθεώρησης, αυτοκριτικής και περισυλλογής τελικά οδηγήθηκα στο συμπέρασμα ότι η λύση είναι εξωστρέφεια, επικοινωνία και δράση.

Ο αγώνας που δίνει καθημερινά ο Μιχάλης στα τηλέφωνα είναι αγώνας όλων μας. Η βελτίωση του βιωτικού του επιπέδου σε συνθήκες υγιείς με αξιοπρεπείς μισθούς. Για να μην υπαρχει εκμεταλλευση ανθρωπου απο άνθρωπο, αισχροκέρδεια, και κατακερματισμός της ανθρώπινης αξιοπρεπειας.

Είναι ομως και η ιστορία της κας Ελένης που δεν με τράβηξε. Της λεγόμενης "δεξιάς γιαγιάς", της διπλανής πορτας που κατι μεσα μου λέει θα ψηφίσει Ρένα την Κυριακή. Η ιστορία μιας γυναίκας που παρα την Οδύσσεια που περασε, τις κακουχίες και τις συμφορές συνεχίζει να σκέφτεται να κρίνει και να αντιστεκεται. Ποσο μαλλον οταν στα γεραματα δείχνει έτοιμή να γκρεμισει το τελευταίο πύργο που της κληρονόμησέ μια εποχή, χωρίς ποτέ να την ρωτησει.

Είναι καθηκον της Αριστερας να παλεψει και για την κα.Έλενη.

Παρατηρώ με θλίψη απο αρκετούς στα social media, πολλοι εξ αυτων δεν ειχαν και δεν εχουν ενεργό ρόλο στα κινηματα και στην Αριστερά, να λοιδορούν και να υποβαθμίζουν την κρίση του εκλογικού σώματος.

Η θλίψη, η οργή, ο θυμός σε ενα βαθμό οταν ξέρεις οτι κερδισες μάχες και δύσκολες μεσα και εξω, στα σκληρά τραπέζια των Βρυξέλλων, στην Ελλάδα της ανεργιας του 27 τις εκατο και των εκατομμυρια ανασφαλιστων. Λες ενα γιατι ρε γαμωτο..

Ρεβανσισμος, κοινωνικός αυυοματισμος, χυδαιοτητες και πολιτικες αλητειες δεν υπηρξαν ποτέ εργαλεία της Αριστερας. Ηταν και ειναι προνόμια αυτων που εκόλλαψαν στελέχη τυπου Στεφανίδη, που δεν έχουν ιχνος αιδούς και πολιτικής παιδείας. Είναι η ιδια παράταξη που τρομοκρατεί ολοκληρες κοινωνικες ομαδες, ότι σε περίπτωση επανόδου της οι πρωτες αποφασεις θα ειναι η καταργηση του κοινωνικού κρατους και τα οποια μέτρα επούλωσης και ανακούφισης πάρθηκαν απο την κυβέρνηση της Αριστεράς. Οι πρώτες αποφάσεις τους θα παρθούν στη λογική "αυτά που ξέρατε ξεχάστε τα".

Ο ρόλος της Αριστεράς είναι να παλεύει για την κοινωνια μεσα στην κοινωνια. Οπου υπαρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αδικία, καταπίεση και ανάγκη. Στις πλατείες τους δρόμους, στις γειτονιές και στις επιχειρήσεις.

Δεν σας κρύβω οτι η ιστορία της "δεξιάς γιαγιάς Ελενης" με συγκίνησε. Δείχνει τις δυνάμεις που έκρυβε ενα άτομο τοσες δεκαετίες, που παρα τις κακουχίες τα βάσανα και την εξαθλίωση μπορεί και θέλει να τις εκφράσει δημιουργικά.

Θα γυρισουμε την πλατη στην κα.Ελενη ; θα εγκαταλείψουμε τον Μιχάλη ; Ειναι οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας που τωρα οσο ποτε πρεπει να τους ακούσουμε και να τους στηρίξουμε. Να τους ενημερώσουμε και να τους κινητοποιήσουμε. Αυτό είναι το κάλεσμα τς Ιστορίας και σε αυτό θα ανταποκριθούμε.

Δεν βρέχει μας ψεκάζουν!

Ας πάμε λοιπόν να βγάλουμε και εμείς μερικά χρήσιμα συμπεράσματα για την χθεσινή ήττα. Τόσα ακούμε και διαβάζουμε και πόσα μας περιμένουν .

Για να δούμε τι έφταιξε, τι λάθος κάναμε και το σημαντικότερό τι μήνυμα λάβαμε, βρε παιδί μου απο αυτες τις εκλογες..

Μήπως η Δημοκρατική παράταξη, παρέτεινε την κρίση και την ανεργία που παρέλαβε απο τους "τιμητές" του παλαιοκομματισμού; Μήπως η Αριστερά πληρώνει τα αναρίθμητα σκάνδαλα και τις περιπτώσεις διαφθοράς που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε ολα αυτά τα χρόνια; Μήπως στην Αριστερά στοίχισε η αναξιοκρατία και η αρχή της κληρονομικότητας που ευαγγελίζονται οι "Άριστοι" γιαλαντζί ιππότες της πολιτικής.

Προφανώς και όχι!!

Κατά την ταπεινή μου άποψη, αν έπρεπε να το περιγράψω με τεσσερις λέξεις θα έλεγα, Φταίει ο ψεκασμός Ηλίθιε !
Θα μου πείτε εδώ ότι δεν είναι λέξεις αυτές να απευθυνόμαστε στους "αγαναζιζμένους" και "ψεκασμένους" συμπολίτες μας μετα απο μια γιορτή της Δημοκρατίας.. βέβαια αρκετοί περισσότερο γιόρτασαν το άφτερ που ακολουθεί, με τα ακροδεξιά "κοκτειλς" και τις νεοφιλελευθερες "βόμβες".

Στην τελική αυτου του είδους την γλώσσα δεν έχουν συνηθίσει απο τους πολιτικούς τηλεαστερες, και τους αγαπημένους γκαουλαιτερς στα δελτία ειδήσεων και talk shows; Μαζί τα φάγαμε, τεμπέληδες, αγράμματοι, ακραίοι, τι ψυχή μπορεί να έχει ο παραπάνω προσδιορισμός;

Ίσως είναι αυτό που έλειψε περισσότερο αυτά τα χρόνια που τόλμησε για πρώτη φορά η Αριστερά να κυβερνήσει. Το σύνδρομο της Στοκχόλμης του νεοραγιαδισμού, που είχαμε αγαπήσει. Η διπολική διαταραχή των νεοφιλελεύθερων καμικάζι που στας Ευρώπας βαρούσαν προσοχές και εσωτερικά υποδύονταν τους μακεδονομάχους. Και να ήταν μόνο το "Μακεδονικο"..

Να θυμηθούμε τις συλλογικές συμβάσεις, μισθούς συντάξεις και ασφαλιστικό, Υγεία και Παιδεία που αν ήθελε ο Πικάσσο να τα αποτυπώσει θα ήθελε τρεις Γκερνίκα μαζί..και πάλι όμως οι γαλάζιοι χμερ σε ρόλο τιμητών των μισθών και συντάξεων οταν στα πλαίσια του συμβιβασμού έπρεπε να εφαρμοστεί μέρος από αυτα που ήδη είχαν συμφωνήσει, υπογράψει και ξανά θα υπέγραφαν και εφάρμοζαν.(αυτό εξάλλου είναι το όνειρο τους, η κρυφή τους ελπίδα, το ελιξήριο που δίνει στους Φρανκεσταιν ζωή).

Είναι πλέον σαφές πως μπορεί η Αριστερά να ανέλαβε την διακυβέρνηση δεν ταυτίστηκε όμως ποτέ με την εξουσία. Παρά τις ιστορικές μάχες υπεράσπισης εθνικών και δημοκρατικών κεκτημένων τα οποία επιβουλεύεται το διευθυντήριο, της Ευρώπης - η Ιερά νεοφιλελεύθερη Εξέταση των Βρυξελλών-, παρά το επούλομα μέρους της λαβωμένης μεσαίας και εργατικής τάξης, ηττήθηκε.

Θα δανειστώ λοιπόν την απορία του Κωνσταντινου Καραμανλή, μετα τη δολοφονία Λαμπράκη "Ποιός τελικά κυβερνά αυτό το τόπο". Αν την απαντήσουμε τότε θα καταλάβουμε τα πραγματικά αίτια της ήττας.

Τα οποία δεν είναι άλλα, απο το παρακράτος που έχει στηθεί και ριζώσει δεκαετίες τώρα σε αυτον το τόπο. Η λεγόμενη 4η εξουσία που ελέγχει για τους φιλελε, δεν είναι παρά υπόγεια χαλκεία και μηχανισμοί διαμόρφωσης και επηρεασμού σε μια πολτοποιημενη και άμορφη μάζα εθισμένη στα συνθήματα και στις νουθεσίες των εκάστοτε εκτελεστών συνείδήσεων ...του φίλου μας του Μπάμπη, του Άρη του Νίκου και της Όλγας και πόσων ακόμα παιδιών της διπλανής πόρτας..

Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα, γινόμαστε σαν και αυτούς, ξεπουλάμε αγώνες,ιδέες και ιστορία για να διατηρήσουμε τους κυβερνητικούς θώκους, εξαγοράζοντας χρόνο;

Η απάντηση δόθηκε αμέσως απο τον Πρωθυπουργό..και δεν είναι άλλη απο εκλογές. Ποτε δεν φοβηθήκαμε ποτε δεν διστάσαμε ποτε δεν κρυφτηκαμε σαν και αυτούς. Δεν είναι στο dna μας ουτε το επιτρέπει τόσους αιώνες ιστορία στην πιο κρίσιμη μάχη που έρχεται.

Δημοκρατία η σκοταδισμός, Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, δουλειά για τους ανέργους η δουλεία για όλους μας..

Αυτά θα απαντηθούν σε ένα μήνα, και τότε θα καταλάβουμε αν τον τόπο αυτό τον διαφεντεύει ο ελληνικος λαός ή οι ξένοι ολιγάρχες..

Μένουμε Βέμπερ!

Η επανάσταση των Yes Sir, μένουμεΜερκελ, Βαστα Γερουν απέδωσε..

Τοσα εκατομμύρια σε pay rolls, pay trols, τοσες φιλότιμες προσπάθειες στο κανάλι του Φαλήρου απέδωσαν καρπούς . Μέχρι και τον Μ.Αλεξανδρο προσπάθησαν να αναστήσουν επιστρατεύοντας παράλληλα τους μουτζαχεντίν παπάδες "στη συμφωνία των Πρεσπών". Ο Γκεμπελς κάποτε είχε πει, υπουργος προπαγάνδας των ναζι για οσους δεν ξέρουν " λεγε λέγε στο τελος κατι μενει" ...

Σε εμάς σήμερα έμεινε η λάσπη, η λάσπη τόσων δεκαετιών διαφθοράς ενος ολόκληρου πολιτικού συστήματος που είχε παρησφρήσει σε καθε σφαίρα  της δημόσιου βίου  .

 Όταν έχεις καταφέρει να κρατήσεις την χώρα όρθια, την κοινωνία ζωντανή οταν εχεις αποκαταστήσει την δημοκρατία στην δημόσια ζωή, στις εργασιακές σχέσεις στο εργατικό δίκαιο σε θεματα δικαιοσύνης - διαφανειας,ισότητας  επουλώνεις πληγες, καταπολεμάς το τέρας της ανεργίας και χάνεις στις εκλογές απο τους εκφραστές αυτών που τα δημιούργησαν υπάρχει θεμα.

 Μονο που το θέμα δεν το έχει η Αριστερά. Η Αριστερά είναι ο ηθικός νικητής. Άντεξε τους εκβιασμούς και τις πιέσεις τοσο της εξωτερικής τρόικας οσο και των εσωτερικών τους παραρτημάτων. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι το πρώτο δημοκρατικό προοδευτικό κίνημα που εφάρμοσε πολιτικές η μέρος πολιτικών μνημονίων και κράτησε ζωντανό τον ιστό του. Διέρχεται της μάχης λαβομένο αλλα και ζωντανό. Και αυτο γιατί κράτησε καθαρή και αναλλοίωτη την ταυτότητα του και δεν παρέκκλινε λεπτό απο τους βασικούς στρατηγικούς άξονες.

Στους παλιούς μας συντρόφους( Μερα25,πλευση,λαε κτλ) θα ήθελα να τους ρωτήσω αν ενόψει των εθνικών εκλογών προτίθενται να ενισχύσουν την δεξιά και εγχώρια ολιγαρχία με την στάση τους βυθίζοντας καθε όνειρο και ελπίδα εκατομμυριων ανθρώπων στην άβυσσο, ή να επιζητησουν σύγκλιση και διάλογο ξεπερνώντας τα σύνδρομα των ηγεμονισμών.. 

Για το Κιναλ δεν μπαινω καν στο κόπο..η χαρά τους για την νίκη της δεξιας δεν κρύβεται. Τους βλέπεις στα πανελς. Προσπαθουν να σφίξουν τα δόντια τους, αλλα τους προδίδουν τα μάτια. Που εισαι Ανδρεα για να δεις τα δεξια μπουμπουκια της Αλλαγης..

Μιας και ειπα για μπουμπουκια να φανταστω κυριε Παπαδημητρίου στο Σκαι μπορει να μην είχαμε σοβαρή χρυση αυγη αλλα η ελληνικη λυση του Βελοπουλου μπορεί να αποδωσει στον προεδρο σας εναν αξιόπιστο μελλοντικό εταίρο. Κάτι η θανατική ποινή κάτι η πεποίθηση του Κυριάκου οτι υπάρχουν εξωγήινοι( το εχει πει δεν ειναι τρολ!)έτοιμο το σχήμα. Μαζι με ψηφοδέλτια μπορείτε να χορηγείτε και αλειφές ..στο 7ημερο δουλείας και με τα νέα εργασιακά δεδομένα θα τις χρειαστούμε οπωσδήποτε.

 Υ.Γ Ψηλά το κεφάλι χάσαμε την μάχη οχι τον πόλεμο.

 Υ.Γ 2 Το στοίχημα είναι να μην χαθεί ούτε μια μέρα στους δρόμους στις πλατείες και στις γειτονιές

 Υ.Γ3 η απρέπεια του Κυρανακη στον κ.Τσακαλωτο ξεπέρασε τους κανόνες πολιτικής ευπρέπειας και άγγιξε τα όρια της πολιτικής αλητείας.. θα μπορούσαμε να απαντήσουμε ανάλογα αλλά υπάρχει και το ρητό γελά καλύτερα...

Τι μου έμαθε η Αριστερά

Μεγάλωσα σε μια μέση ελληνική οικογένεια, μητέρα δημόσιος υπάλληλος απο εκείνες που θέλει η οικογένεια Μητσοτάκη μαζί με χιλιάδες άλλους να απολύσει, πατέρας ασφαλιστής άνθρωποι του μόχθου και οι δύο έκαναν το λάθος να κυνηγήσουν τα όνειρα τους μεσα απο την εργασία τους - μια καλύτερη ζωή που θα παρέδιδαν αργότερα στα παιδιά τους-.

Μια μικρή αναδρομή στην οχι και τοσο μακρινή δεκαετία του 90 στα παιδικά μας χρόνια έρχονται τα πρωινά παιδικά του σταρ κ αλτερ, ταπες και κάρτες pokemon, παιχνίδια στο Nintendo , μεγαλα talk show και ριαλιτι , αεναες κόντρες και καζουρες στα οπαδικα και παει λέγοντας .. θα μπορούσα να γράφω για ώρες.

Μεχρι που μεγαλώνοντας αρχίσαμε -κάποιοι ίσως οχι όλοι-να συνειδητοποιουμε ότι η ιδια η πολιτικη ζωη και το πλαισιο όσων βιώναμε καθημερινά διεξάγονταν με τηλεοπτικούς όρους που παρέπεμπαν σε ριαλιτι.. Ένα ελαφρύ χτύπημα στην αισθητική μας συγκρότηση , που αργότερα άγγιξε και την ηθική μας αντίληψη

Ποιός θα ξεχάσει τις περιβόητες "ισχνές αγελαδες" , το χρηματιστήριο, τα αναρίθμητα σκάνδαλα, τα ομολογα τις υποκλοπές, τους κουμπαρους τα Βατοπεδια και πόσα αλλα τα οποία κατέληγαν στα βραδινά δελτία των 8 σαν καλομαγειρεμενο φαΐ έτοιμο για σερβίρισμα ....
Κάπου εκει λοιπον πλησιάζοντας στα είκοσι και έχοντας πλέον αρχίσει (αργησα μεταξυ μας), να ευαισθητοποιώ τους πολιτικούς μου αισθητήρες, συνειδητοποιησα οτι για αυτα ολα που συμβαίνουν και επηρεάζουν τη ζωη μου έχω ευθύνη. Οχι την ευθύνη του μαζί τα φάγαμε(το ακούσαμε και αυτό), αλλα την ευθύνη του να επιλέξω αν θα συνεχίσω να τα δέχομαι απαθής απο τον καναπέ η θα αντισταθώ.

 Ζούμε στην εποχή της πληροφορίας και εσχάτως περάσαμε στα fake news. Τα δελτία ειδήσεων στη συντριπτική τους πλειοψηφία των μεγαλοεργολαβων κατασκευαστών και εφοπλιστών εχουν μετατραπεί σε κομματικά όργανα συγκεκριμένων παρατάξεων που (γιατι να το αποκρυψωμεν άλλωστε) εξυπηρετούν τον νεοφιλελεύερο δόγμα και την σκλυροπυρινική δεξιά.

 Μιλώντας για δεξιά στην Ελλάδα μου έρχονται στο μυαλό μου ιστορικες εικόνες από το οικαδε και την μικρασιατική καταστροφή, αργότερα τις εξορίες τα πιστοποιητικά φρονημάτων,την δικτατορία της 4ης Αυγούστου, τους δοσίλογους στην κατοχή, την καρφιτσα και τους γκοτζαμανιδες αργότερα , πολιτικες δολοφονίες, Αποστασία, τανκς, χούντα,τραγωδία Κύπρου για να φτάσουμε μετά στο βρώμικο '89, τις υπόλοπες, την Ταγετ Ηρακλής και παει λέγοντας..Πάντα η Δεξιά στην Ελλάδα άλλαζε όνομα το προσωπείο όμως ίδιο.

Πρόθυμη πάντα να αναλάβει ρολο τοποτηρητή ξενων δυναμεων και συμφερόντων. Ποτε βρετανικών, γερμανικών και αμερικάνικων. Ποτέ όμως Ελληνικών.

 Στα πέτρινα χρόνια της κρίσης(2010- 14)βιώσαμε μια ανθρωπιστική τραγωδία, ζήσαμε εικόνες ανθρώπων να περιμένουν σε ουρές συσσιτίων. Αρκετοί συμπολίτες μας να ψάχνουν κάδους, παιδιά στα σχολεία να λυποθυμάνε, οικογένειες να διαλύονται λόγω των οικονομικών προβλημάτων που επέφεραν τα μνημόνια, αύξηση στις αυτοκτονίες, εργασιακές σχέσεις να καταλύονται και οι εκπρόσωποι της εγχώριας ολιγαρχίας να επαίρονται στα δελτία των 8, οτι μας "έσωσαν" απο τα χειροτερα.

 Αυτή όμως είναι η μια πτυχή της πραγματικότητας.. η άλλη μου δείχνει τον Παπαναστασίου, την γενιά του 1 1 4, το ΕΑΜ ΕΛΑΣ, τους φοιτητές, την νεολαία Λαμπράκη, την γενιά της Αλλαγής -που οσο και να φοβίζει τον κ.Μητσοτακη και τους ιδεολογικά ομοίους του -,συνεβαλλε τα μεγιστα στον εκδημοκρατισμο της δημοσιας ζωης.

Βλεπω επίσης το φοιτητικό κίνημα αργότερα, την γενιά του Αλέξη που έβγαλε γλωσσα και γύρισε την πλάτη σε ενα ολόκληρο μεταπολιτευτικό σύστημα. Ενα σύστημα που κατάφερε να γινει στη συνείδηση των περισσοτέρων αυτό το οποίο ηρθε να αντικαταστήσει με ελαφρές παραλλαγές.

Η Αριστερά λοιπόν με έμαθε να παλεύω, στους δρόμους στις πλατείες, με την πένα με τον λόγο την καρδιά και την ψυχή. Με το τραγούδι και το χορό αλλά και με την σκέψη μου σε διαρκή εγρήγορση. Έχουμε χρέος να πολεμήσουμε και να πολεμάμε, για τα αυτονόητα τα οποία σε εναν κόσμο που συνεχώς αλλάζει είναι ζητούμενα και πολλες φορές σε κρίση και αμφισβητηση.

 Υ.Γ Τότε το 114, ο Ανένδοτος , το Πολυτεχνείο και η Αλλαγή.

 Υ.Γ 2 Τώρα το φοιτητικό Κίνημα, η μαθητική εξέγερση, και η Ανατροπή

 Υ.Γ 3 ο λαός δεν ξεχνά...

Οι πολύ " λίγοι "

Οι πολύ " λίγοι "
Ένα κυρίαρχο πολιτικό διακύβευμα- το σημαντικότερο ισως- που επέλεξε ο κ. Τσίπρας να αναδειξει στην εκστρατεία ενόψει των ευρωεκλογών ήταν η επιλογή ανάμεσα στην Ελλάδα των πολλών και στην Ελλάδα των λίγων...

Με ποιά κοινωνικά οικονομικά και ιδεολογικά κριτήρια προσδιοριζονται οι πολλοί και οι λίγοι

Σε μια πρώτη προσπάθεια προσέγγισης, αποτύπωσης του φαινομένου θα ανατρεχαμε πίσω στο occupy wall street για να φτάσουμε στο ρεύμα των podemos οπου υπήρξε για πρώτη φορά η σαφής διατύπωση του 1% που διαφεντεύει το υπόλοιπο 99% του πλανήτη.

Σε μια Ευρώπη που κλυδωνίζεται απο τον παραδοσιακο ανταγωνισμό Δύσης Ανατολής,τις ολοενα αυξανόμενες φωνές αμφισβήτησης της μεχρι σήμερα καθεστυκιας τάξης καλούμαστε να επιλέξουμε τον χάρτη της επόμενης ημέρας

Οι πολλοί έχουν την φωνή, την δύναμη της ψήφου και την δυνατότητα επιλογής. Επιλογή για την επόμενη μέρα. Μια πολυτέλεια που για τους λίγους δεν υπάρχει. Είναι μονόδρομος η εμμονή τους τοσο στους στόχους οσο και στα μέσα που έχουν επιστρατεύσει για να τους πετυχουν.

Οικονομικά κέντρα, τραπεζικά ιδρύματα αλλα και Μεσα Ενημέρωσης σε ρόλο ρυθμιστή του τροπου ζωής για την μεγάλη πλειοψηφία.

Μια πλειοψηφία που αντιμετωπιζεται ως άμορφη μαζα πελατείας, pure numbers( καθαροι αριθμοι) που μας θυμίζουν την σχετική φράση του Γερου της Δημοκρατίας "οπου ευημερούν οι αριθμοί δυστυχούν οι άνθρωποι"

Αυτοί οι άνθρωποι είναι που μπορείς να τους συναντήσεις στο απέναντι σπίτι, στην διπλανη πόρτα η κατω απο την ιδια στέγη. Είναι οι ίδιοι που κάθε πρωί σου αδειάζουν τον κάδο απορριμμάτων, είναι αυτοί που χτυπάνε στην ταμειακή τα προϊόντα που αγοράζεις απο το super market, μέχρι και τα ρούχα που φοράς. Είναι αυτοί που ιδρώνουν και πολλες φορές ματώνουν για να φτάσουν τα προϊόντα απο την γραμμή παραγωγής έτοιμα στην κατανάλωση. Θα συναναστραφεις μαζί τους στη πλατεία στο καφέ της γειτονιάς , στο δρομο ακόμα και στο γυμναστήριο αν πηγαινεις. Αυτοι οι άνθρωποι λοιπόν εχουν την τύχη "ατυχία για κάποιους" να είναι οι πολλοί.

Ατυχία για τους άλλους που επέλεξαν άλλο δρόμο. Αυτο τής ψεύτικης "ελίτ". Οχι της πνευματικής αλλά τής κληρονομικής. Που η πορεια τους ειναι δρομολογημενη απο την πρώτη ανάσα τους. Οι παρέες, οι καθ ολα"ευγενείς" ασχολιες τους, η επαγγελματική τους εξέλιξη ακομα και η επιλογή συντρόφου τις περισσότερες φορές είναι στα πλαισια ενος καλοκουρδισμενου απο την οικογένειά ωρολογιακου μηχανισμού . Που ξερει πότε θα χτυπήσει.

Θα τους ακούσεις συχνά να μιλάνε για ενα περιβάλλον Αρίστων που θα πρεπει να προωθούνται στις ανωτερες κοινωνικες κ οικονομικες βαθμίδες της δημόσιας ζωής(αν και ο ορος δημοσια τους ξενίζει, ερευνάται η ζωη) .Επίσης καταγγελουν και καταφέρονται υποτιμητικά για κοινωνικές ομάδες αποδίδοντας τους χαρακτηριστικα οκνηρίας, διαφθοράς και σήψης.

Αμφιβάλλω αν αυτες οι διαπιστωσεις προέρχονται από ανθρώπινη τριβη η απο εταιρίες επικοινωνίας. Καθαρές ιδέες, Υγιή στοιχεία της κοινωνίας, Αριστεία-ος ειναι μερικές από τις λεξεις που χρησιμοποιούν για να υπογραμμισουν εαυτούς έναντι άλλων. Οπου άλλοι εννοούμε τους τεμπέληδες εργαζομενους που αντιστεκονται στη λογική του 7/24, των ατιθασων νέων που ειναι ανωριμοι στο να ψηφισουν επιλέξουν το αύριο τους αλλά αρκετα ωριμοι και ιδανικοί καταναλωτές για να κοσμούν τα κεντρα διασκέδασης, τα εμπορικά κέντρα και τα γήπεδα και τέλος οι συνταξιούχοι που κακώς απαιτούν πίσω κομμάτι απο την χαμένη τους αξιοπρεπεια.. Δεν θα πρέπει να ξεχνάμε και οσους εκαναν το λάθος εκτός απο "αλλοι" να είναι και διαφορετικοί στις απαιτήσεις της άρχουσας ταξης( λοατκι, μετανάστες, αλλοθρησκοι). Θυμομαστε ολοι τις παραλληρηματικες ρατσιστικές εκφράσεις επιφανών ακομα στελεχών της δηθεν σοσιαλδημικρατιας..

Την Κυριακή τελικά οπως και την Δευτέρα και την Τριτη θα αναμετρηθούν πολιτικά, -μια κατάκτηση των αγωνων της Δημοκρατιας- Δυο τάξεις,δυο πόλοι δυο εκδιαμετρικα αντίθετες αντιληψεις...

οι Πολλοί ενάντια στους πολύ "λίγους"..

Εσυ που θα εισαι;