Για να δούμε τι έφταιξε, τι λάθος κάναμε και το σημαντικότερό τι μήνυμα λάβαμε, βρε παιδί μου απο αυτες τις εκλογες..
Μήπως η Δημοκρατική παράταξη, παρέτεινε την κρίση και την ανεργία που παρέλαβε απο τους "τιμητές" του παλαιοκομματισμού; Μήπως η Αριστερά πληρώνει τα αναρίθμητα σκάνδαλα και τις περιπτώσεις διαφθοράς που είχαμε συνηθίσει να βλέπουμε ολα αυτά τα χρόνια; Μήπως στην Αριστερά στοίχισε η αναξιοκρατία και η αρχή της κληρονομικότητας που ευαγγελίζονται οι "Άριστοι" γιαλαντζί ιππότες της πολιτικής.
Προφανώς και όχι!!
Κατά την ταπεινή μου άποψη, αν έπρεπε να το περιγράψω με τεσσερις λέξεις θα έλεγα, Φταίει ο ψεκασμός Ηλίθιε !
Θα μου πείτε εδώ ότι δεν είναι λέξεις αυτές να απευθυνόμαστε στους "αγαναζιζμένους" και "ψεκασμένους" συμπολίτες μας μετα απο μια γιορτή της Δημοκρατίας.. βέβαια αρκετοί περισσότερο γιόρτασαν το άφτερ που ακολουθεί, με τα ακροδεξιά "κοκτειλς" και τις νεοφιλελευθερες "βόμβες".
Στην τελική αυτου του είδους την γλώσσα δεν έχουν συνηθίσει απο τους πολιτικούς τηλεαστερες, και τους αγαπημένους γκαουλαιτερς στα δελτία ειδήσεων και talk shows; Μαζί τα φάγαμε, τεμπέληδες, αγράμματοι, ακραίοι, τι ψυχή μπορεί να έχει ο παραπάνω προσδιορισμός;
Ίσως είναι αυτό που έλειψε περισσότερο αυτά τα χρόνια που τόλμησε για πρώτη φορά η Αριστερά να κυβερνήσει. Το σύνδρομο της Στοκχόλμης του νεοραγιαδισμού, που είχαμε αγαπήσει. Η διπολική διαταραχή των νεοφιλελεύθερων καμικάζι που στας Ευρώπας βαρούσαν προσοχές και εσωτερικά υποδύονταν τους μακεδονομάχους. Και να ήταν μόνο το "Μακεδονικο"..
Να θυμηθούμε τις συλλογικές συμβάσεις, μισθούς συντάξεις και ασφαλιστικό, Υγεία και Παιδεία που αν ήθελε ο Πικάσσο να τα αποτυπώσει θα ήθελε τρεις Γκερνίκα μαζί..και πάλι όμως οι γαλάζιοι χμερ σε ρόλο τιμητών των μισθών και συντάξεων οταν στα πλαίσια του συμβιβασμού έπρεπε να εφαρμοστεί μέρος από αυτα που ήδη είχαν συμφωνήσει, υπογράψει και ξανά θα υπέγραφαν και εφάρμοζαν.(αυτό εξάλλου είναι το όνειρο τους, η κρυφή τους ελπίδα, το ελιξήριο που δίνει στους Φρανκεσταιν ζωή).
Είναι πλέον σαφές πως μπορεί η Αριστερά να ανέλαβε την διακυβέρνηση δεν ταυτίστηκε όμως ποτέ με την εξουσία. Παρά τις ιστορικές μάχες υπεράσπισης εθνικών και δημοκρατικών κεκτημένων τα οποία επιβουλεύεται το διευθυντήριο, της Ευρώπης - η Ιερά νεοφιλελεύθερη Εξέταση των Βρυξελλών-, παρά το επούλομα μέρους της λαβωμένης μεσαίας και εργατικής τάξης, ηττήθηκε.
Θα δανειστώ λοιπόν την απορία του Κωνσταντινου Καραμανλή, μετα τη δολοφονία Λαμπράκη "Ποιός τελικά κυβερνά αυτό το τόπο". Αν την απαντήσουμε τότε θα καταλάβουμε τα πραγματικά αίτια της ήττας.
Τα οποία δεν είναι άλλα, απο το παρακράτος που έχει στηθεί και ριζώσει δεκαετίες τώρα σε αυτον το τόπο. Η λεγόμενη 4η εξουσία που ελέγχει για τους φιλελε, δεν είναι παρά υπόγεια χαλκεία και μηχανισμοί διαμόρφωσης και επηρεασμού σε μια πολτοποιημενη και άμορφη μάζα εθισμένη στα συνθήματα και στις νουθεσίες των εκάστοτε εκτελεστών συνείδήσεων ...του φίλου μας του Μπάμπη, του Άρη του Νίκου και της Όλγας και πόσων ακόμα παιδιών της διπλανής πόρτας..
Το ερώτημα λοιπόν είναι ένα, γινόμαστε σαν και αυτούς, ξεπουλάμε αγώνες,ιδέες και ιστορία για να διατηρήσουμε τους κυβερνητικούς θώκους, εξαγοράζοντας χρόνο;
Η απάντηση δόθηκε αμέσως απο τον Πρωθυπουργό..και δεν είναι άλλη απο εκλογές. Ποτε δεν φοβηθήκαμε ποτε δεν διστάσαμε ποτε δεν κρυφτηκαμε σαν και αυτούς. Δεν είναι στο dna μας ουτε το επιτρέπει τόσους αιώνες ιστορία στην πιο κρίσιμη μάχη που έρχεται.
Δημοκρατία η σκοταδισμός, Σοσιαλισμός ή βαρβαρότητα, δουλειά για τους ανέργους η δουλεία για όλους μας..
Αυτά θα απαντηθούν σε ένα μήνα, και τότε θα καταλάβουμε αν τον τόπο αυτό τον διαφεντεύει ο ελληνικος λαός ή οι ξένοι ολιγάρχες..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου